Karsız ve Karısız hayat susuz çöle benzer

İnsanın Kalbi

İnsanın kalbi bir derbeder

Onu anlayan olur heder

Diz çöküp eğilse başlar

O zaman gelir kalbe telaşlar

Var olmadan gelen düşler

Yolcu gibi zaman akışında

Dert anlatan çok manasızca

Doktorsuz olan bir klinikte

Gün gelir biber gibi kavurur

Akan çoşkun su misali durulur

Onu gören olur deli divane

Arkada bıraktığı devir virane

Götürün sevğiyi kalbin diyarına

Veren elbette alır yarına

Işığın aynaya vurduğu misalı

Aydınlatır etrafını son çağına