Kaç kere yarım kalır ki insan!

Kaç kere yarım kalır ki insan!
Seni her gördüğümde yarım kaldım ben
Gözlerine her baktığımda derin kahverengi bir hüzün çöküyor içime,
Ne zaman konuşmaya çalışsam kelimelerim yarım kalıyor
Ne zaman yüzüne baksam içim acıyor
Kaç kere yarım kalır ki insan!
En çok sevdiğin renk mor,
Yumurtana hep çok tuz atarsın.
Herkeze güvenirsin ben hariç..
İçinde hep bi şeyler saklıyorsun.
Hastasın söylemiyorsun.
Kızgınsın anlatmıyorsun
Acını paylaşmıyorsun.
Ben zaten konuşamıyorum
Şiirler boşa yazılmaz biliyorum.
Kaç kere yarım kalır ki insan!
Gücün bana mı yetiyor diyorsun
beraber ağlıyoruz görmüyorsun.
Sana yaklaşamıyorum ben,
Dokunamıyorum. Anlatamıyorum.
İnan ki her seferinde senin yüzünü görünce gözyaşlarım çıkıyor ortaya
Kaç kere yarım kalır ki insan!
Seni, Seni sevmiyorum. Yoo hayır sevmiyorum seni
Aramızda bir bağ var ben biliyorum sen görmüyorsun.
Hayatı istediğin gibi yaşıyorsun.
Ben sen gibi inatçı değilim.
İlk defa ne yapacağımı bilmiyorum.
Yoo seni sevmiyorum.
Seninle beraber gülmeyi seviyorum.
Hem Seni sevmeye hakkım yok
Seni üzüyorum bunu da biliyorum.
Merak etme yakın zamanda bitiyorum.
Kaç kere yarım kalır ki insan!
Seni her gördüğümde yarım kaldım ben
Sana her baktığımda Hüzün doluyor içime
Belki gözünde değerim yok, kırdım seni
Karanlığın ortasında yalnız kaldın biliyorum.
Aslında söyleyeceklerini söylemiyorsun,
Yalandan gülümsüyorsun.
Sen, sen Ağlıyorsun. Aslında…
Kaç kere yarım kalır ki insan!