ANTİK BİR SEVDA

Antik bir kadının
Eskitilmiş sevdalarının  üstüne yaldızlar sürmüyor güneş
nerede o masum deniz çocukları,
sevda şarkılarında uçuşan martılar?
şimdi omuzlarımda nöbette, uğursuz kargalar.
Eflatun bakışlarını söküp ciğerinden
Firavun’un denizlerine dökerim şimdi
Yusuf olup sükutun çığlıklarını,  kuyulara gelin eyler
Yakup  gözlerinden kan süzerim  şimdi
gurbetin hasretin yollarına patiska olur,
vuslatın eşiğine adını teğellerim şimdi.

sen ki yüreği taştan olanım
kadife gözlerimi
ayırıp gözlerinin çölünden
naftalinsiz sandıklarda çürümeye bırak
sanma sular  tutuşmaz
yüreğimin denizlerini bir ayrılık türküsüyle,
sen de kavur , sen de yak.

istemem gayrı hazana döndü ömür
yağmurlar döken nefeslerinden
yüreğimin çiçeklerine bir damla
sen de uzatma elini
sen de beni sancılarla ,
bu elem mevsimlerinde bir başıma bırak.

yürek taylarımın nalına mıhına vuruyorum bir lahavle
sabrın tesbihin de dört dönüyor dilim
inadın ve kahrın terini,  iki kaşının arası uzayan ovalardan
ruhumun çöllerine  katar katar süzerken gözlerim
kokuşun  Saray Bosna olur
Sesin Afrikalı bir çocuk
her harbin her matemin ortasında büküyor boynunu  güllerin

güvercinler ıslıklarıyla uğurlarken gidenleri
özlem  türküleri rüzgarlara   düşüyor rehin
yaylalar gibi uzayıp giden bakışlarına ,
çiviledim tüm soluklarımı

bu bağ bu bahçe bu devran benim
kapattım kalbimin tüm kapılarını
döndür  etrafında pervaneyim
kaldırmam kaşımı, etmem sitem
sen ki kabem benim
sen ki kıblem benim

lütfet  beklenmeler sultanı
kefensiz gözlerimi gözlerine gömeyim
kefensiz gözlerimi gözlerine gömeyim

NEVRA
TÜM ZAMANLARA