Yüreğinde Ayrı Yere Koysana

Gözünün değdiği yer alev alev yanarken,
Sen kendi kendinle söyleşiyordun.
Sevmekten türemiş bir fiille,
Kendi kendinle sevişiyordun.

Baktığınla yetinmiyordun sevdiğine,
Hafif bir sesle ismini söylüyordun,
Söylediğin isme endişe eklendi birden,
Yanağından dudağına akan şebnem susuyordu.

Suyun üzerine yazılmış bir şiir gibi,
Okuduğun yüreğindeki büyük yangını,
Henüz soramadığın sorular cevaplandı,
Gizlin saklın yoktu, açıkça sıralandı.

Sevdanın özetini ilk cümleye sığdırdın,
Ruhunun engin denizlerinden kabaran,
Yürürken gölgesinde cenneti seyrettin,
Üstelik kör bir bakıştan habersiz kalan.

Ey canan beni kendinle onasana,
Bana sahipliğinin farkına varsana,
Tutma sıradanlarla bir sırada beni,
Yüreğinde ayrı bir yere koysana.

Deniz