İnce bir hastalıktır Sevda

Sen ile başlayan bensizlikle devam eden bir dünya var
Dışarıda sen yok olmak için tutuşurken
İzlerin ardı sıra siliniyor
Karda kandamlasında,

Bilirsin Gözlerim aşina ağlamaklı
Beynimde tarifi imkânsız düşünceler hâkim
Yokluğuna dair hepside
Bir hesaplaşma var içimde
Hesaplaşma ki sonu her şekil sensizlik
Ya da bir çöküş hikâyesi gibi

Tanıdık bir salgın var senden bana bulaşan
Adı ayrılık
Zehrin damarlarıma
Kadar düşmüş
Aciz Kalbim pompalamakta tüm hücrelerime
Nabız atışlarım yoksun bağırıyor,
Saat ah saatse yokluğunun ardı
Zaman ilerliyor bu hastalıkta
Esareti olmuş bir beden var artık
Beyin kabullenmemek için diretiyor tüm vücuda,
Tüm duyular el tetikte çaresizce
Her şey istenildiği gibi
Gidiyor işte içimden
Kanayarak tuttuğu yeri kopararak
Bir kadın gidiyor…

Tüm çırpınışlarıma rağmen
Hiç aldırmamdan tebessüm etmeden asık
Suratlı bir kadın gidiyor benden
Konuşmadan bakmadan
Zalim bir kadın gidiyor benden
Hepimizden
Bütün duyular ve organlar selamlıyor acizce
O kadını
Beynim hazır oldu
Dudaklardan son kelimeler
Süslüyor sona kalıyor
Kelimeler
Düğüm boğazım
Şuan ölmekte olan bir hastanın acısını
Beynimde canlılıyor çaresizce

Bir ben var bende benden başka
Bir sen var içimde bu an tarifsiz bir güzellikte senden başka
İkimizde aynı hisleri idrak edebilen bir sen var içimde bu giden kadından başka
Her an bana gelmeye hazır bir Sen varsın
Bu son Düşümde…

Murat Koca