Ayrılığa İsyan

Ayrılığa İsyan
Gözlerimiz buluşmadan, tenlerimiz kavuşmadan,
Yalnızca yüreklerimizde buluşturduk aşkı,
Özürlü kırık, dökük bir sevdayı paylaştık,
Gerçekleşmesini istediğimiz bu ulaşılmaz düşü…

Açıölçer gibi bir cihaz yok ki ölçebilelim,
Yatıştırılması güç bir isyan palazlanıyor içimde,
Bu kadar azalmışken ben, nasıl yaşarım,
Masumiyet bile masum değil artık bende…

Kimi zaman okşardın kollarına aldığın zaman,
Kimi zaman başımı döndürürdün delicesine,
Kimi zaman korkuturdun öfkenle hiddetinle,
Bazen hırçın, bazen dingin, bazen başına buyruk…

Sınır tanımayan sevginin karşısında,
Yaşam yeşeren bir umut oldu seninle,
İlerlemiş yaşın aceleci davranmana sebepken,
İsyankâr benliğimi feth etmeye çalıştın…

Tam haykıracakken yutmaya çalıştım çığlıklarımı,
Tutkular körüklendi kırılma noktasına geldi.
Sakin gecenin ortasında gitme vaktinde,
Savunmasız sunulan heyecanı reddettin…

Bizi yok eden imkansızlıklar mıydı,
Yoksa sahip olmayacağını kabullenmek mi?
Yargısız infazlarda dudakların mühürlü,
Hangimiz hangimizin umutsuzluğunu vurdu…

Deniz