Aşkın çöllerinde

Aşkın çöllerinde
Bir deli rüya ile gönlüm tutuştu,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.
Dertli sinem alevsizce tütüştü
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor

Güllere açmış,bülbül ötmez dalında,
sersefil olduk bak bu aşkın yolunda
En deli çağımda türküm dilimde
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

Bağbanım bilmiyor bitkin halimden,
İşte böyle halim yarin elinden,
Züleyha’ya döndüm yarin dilinden,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor..

Ne yaptım da yare naz eder durur.?
Hazana yaklaştık güllerim kurur
Vefalı olan yar sevdiğin korur,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor

Dinmez acılarım gün be gün artar,
Dert benim sinemde, sen iste tartar.
Nazlı yar gelerek yakamı yırtar
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor

Vefasız yar büktün benim boynumu,
Her seherde hep boş buldum koynumu
Bir kuşkudur kemiriyor beynimi
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor

DURAK’ını bıraktın yalız başına
Ağu kattın kuru yavan aşına
Baykuşlar konmadan mezar taşına
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor

Durak YİĞİT