Öyle Mi?

Öyle Mi?
bir çocuk ağlarken
melekler
ölüme davet ediyor seni
sen elinde iskambil kartları
ağzında sigara
dudağında yarım kalan aşk şarkıları
geleceği merak ediyorsun
korkuyorsun
yeni bir aşk çıkacak diye kartlardan
ve birden
tanrı küsüyor sana
birden
herşey birden gelişiyor
önce meleklerini çekiyor üzerinden
sonra bir yağmur bulutu dolaşıyor
en büyük yalanlarından
öpüyor şeytanlar seni
ve tekrarla diye bağırıyor
düşlüyorsun yine
mükemmel aşkın
bulmamasını seni
çünkü ne sen mükemmelsin
ne aşk.

sadece gece yaşıyorsun
güneş görmeden
ışıktan kaçıyorsun
karanlıkları çekiyorsun üstüne
ve doğruların acısından
sevişerek kaçıyorsun
ve fazla yükleniyorsun tanrıya
herşeyi onun üstüne atarak
yalanların dünyasını yaratarak
kendi tanrın olmayı benimsemekle meşgulsun
dünyanı kendi etrafında döndürmeye çalışıyorsun
fazla ulu gösteriyorsun kendini
kulların kaçmaya başlıyor teker teker
ve açılmıyorsun kimseye
korkuyorsun
çünkü bütün güvenini
yiyip bitirmiş tanrı…

ve tek kişilik dünyanda
doğru saydıklarını bile
günah diye yazıyor melekler
ve güzelliğin bile
çevreye verdiği rahatsızlıktan
dolayı özür dilemiyor
yakıyorsun gözleri
fazla ulu gösteriyorsun kendini
güneş o yüzden uğramıyor sana
geceyi aydınlatan ışık olmak
istesende
ay buna izin vermiyor
ve seni kıskanan kadınlar
eşlerinden uzak durman için
tehditler savuruyorlar
oysa hiç biri bilmiyor
sen yürüyorsun
onlar kör oluyor
ışık fazla vuruyor gözlerine.
hayalini kaldıramıyor beyinleri
ölüyorlar.
ve sen hala
özür dilemiyorsun
çevreye verdiğin rahatsızlıktan dolayı
öyle mi?

Tugay Madanoglu