Şimdi Yoksun

Şimdi Yoksun
Şimdi yoksun,
Seni dilediğim gibi düşünebilirim artık
Tutar ellerini öperim uzun uzun
Kimseler ayıplayamaz beni
Yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
İşte gözlerin,işte dudakların
Senin olan ne varsa karşımda duruyor
Seni dilediğim yere götürebilirim artık
Sevdiğim şarkıları söyleyebilirim dudaklarına
Sana hasret ellerimle okşayabilirim yanaklarını

Bütün resimler sana benziyor hayret!
Bütün aynalarda sen varsın
Biryere gitsem peşimden sen geliyorsun
Biraz sonra beyaz bir kağıt ve içtiğim demli çayım olacaksın
Kimse yokluğunda bu denli sevilmedi
Herşey daha güzel ama ayrılığın adı kötüye çıkmış
Yoksa binyıl daha yaşamak isterdim
Ve seni binyıl dsaha ayrılıklar içinde sevmek
Ama biliyorsun bende insanım
Umutsuzluğa düştüğüm günler oluyor ve hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Büyük bir yalnızlık sarıyor içimi,yalnızlığımdan utanıyorum

Belki karşımda değilsin,yanılıyorum
Bu gözler senin gözlerin değil,aldatıyorlar beni
Karanlığın gözleri olmalı bunlar
Bana böylesine keder veren,gülmeyi yaşamayı haram eden
Bir karanlığın gözleri olmalı

Ben sevmesem ölürdüm
Beni sevmesen ben bir çakıl taşıydım şimdi
Bir duvar gibi sağırdım,ölümden acıydım
Dünyayı bütün insanlara zindan ederdim

Beni bunca saracak ne vardı
Kanıma girecek,göz bebeklerime oturacak
Bir şarkı gibi kulaklarımdan eksilmeyecek ne vardı
Hiç karşıma çıkmasaydın,bu kahrolasıca görmeseydi seni ne vardı

Öyleyse sen hiçbiruyerde yoksun
Sana hiçbir zaman yaklaşamayacağım
Yalan bu,geçici sevinç bu,nur bu ışık
Karanlığın ortasında yanan bu gözler
Ne dedimse inanma
Seni değil kendimi aldatıyorum

Sen istediğin kadar varlığın ta kendisi ol
Ölümsüzlüğün ta kendisi,ben günden güne yok olmaktayım
Bütün ışıkları attım bir kenara,anlamıyormusun
Gökyüzü,ay,güneş olsada
Sensiz yine karanlıktayım…

Mehmet Damar