Sevdam

Sevdam
Sevdam içimde büyüttüğüm sessiz çığlık
Apansız inen gecede uluyan yalnız baykuşum
Körpecik yürekte sessiz ağlayan çocuk, sevdam
Yalınayak düşlerden sırılsıklam uyanmış
Kan revan içinde biçare sana susamış

Sevdam dilimdeki sitemlerle adını ruhuna yazmış
Yalnızlığın kıyılarında, acılar eskitmiş
Uzak şehirlerde kimsesiz çocuk, sevdam
Daha büyütemeden içinde açan sevgi çiçeklerini
Hüzünlü bir aşkın girdabında yok etmiş düşleri

Sevdam, kederlerden söküp almış ruhunu
Düşlerden yaptığı köprüleri yıkıp
Boş hayallerden oyuncak bir uçurtma yapmış
Salıvermiş evrenin ruhuna
Ve oracıkta teslim olmuş kaderin yazısına…

Sevdam sonbaharın yalnızlığında
Hoyrat rüzgarlara vermiş elini
İçindeki serzenişlerden son bir taç yapıp
Boş ruhunun duvarına asmış ve sessizce gidip senden
Asi bir mavide adınla yok olup sonsuzluğa akmış ….

Elif EYLÜL