KUYTU

KUYTU

Kaçıyorsun
Ürkek, yaralı kuş misali
Çırpınıyor,
Uzaklaşamıyorsun,
Her çırpınışında
Daha çok yaralanıyorsun.

Yaraların derin,
Bir el bekliyorsun
Saracak.
Üşüyor,
Titriyorsun
En çok da yağmurlu gecelerde.

Yağmurlar diniyor,
Ardından güneş açıyor
Bazı günlerde.
Umutlanıyor,
Gülümsüyorsun,
Gökkuşağını seyrediyorsun.

Ayak sesleri duyuyorsun
Bazı bazı.
Seviniyor
Ama irkiliyorsun,
Korkuyor,
Kendine saklanıyorsun.

Yaraların iyileşmiyor
O karanlık kuytuda.
Ayak seslerini dinliyor,
Gizlice el sallıyorsun
Gidenlere.
Uzaklaşıyorlar…

Bekliyorsun yine
Yağmurlu bir gecede.
Ama gelmiyor hiç kimse.
Çok üşüyor,
Titriyorsun,
Artık anlıyorsun
Sen yalnızsın
Herkes kadar…

(15.11.2010 – 01.55)
Esin Güdül