Sevgili Öğretmenim

Sevgili Öğretmenim
Yüzünüze söyleyemem öğretmenim
Yazmak istedim
Ben isteyemem öğretmenim
Hep siz istediniz

Dersine çalış,
Ödevini yap,
Kitabını getir,
Saçlarını kestir,
Ayakkabılarını boya,
Söylediklerimi dinle,
Oku, anlat,
Yaz, çiz,
Sus,
Otur, kalk

Bu emirler, beni hiç etkilemiyor öğretmenim.
Ben ormanda yüzlerce ağaçtan biri değil,
Bahçenizde bir fidan olmak istiyorum.
Birkaç dakikanız bana yeter öğretmenim..
Annem babam cahil öğretmenim.
Bana sadece “oku, adam ol”, “çok çalış”,
“Televizyon izleme”, “top oynama” diyorlar.
Onlar böyle söylerken çok kızıyorum öğretmenim.
Zaten az olan çalışma isteğim hepten kayboluyor.
Benim iyiliğimi istiyorlar biliyorum
Ama elimde değil işte, kızıyorum.

Ben köyden geliyorum öğretmenim,
Ben şehirden,
Biz zenginiz öğretmenim,
Biz fakiriz,
Benim babam yok öğretmenim,
Benim annem,
Biz üç kardeşiz öğretmenim,
Biz dört,
Biz beş,
Ben kolay öğreniyorum,
Ben zor.
Ben başarılı olmak istiyorum öğretmenim.
Ben iyi insan olmak istiyorum.
Beni başarılı yapın öğretmenim.
Tembellik doğuştan mıdır öğretmenim? Kader midir başarısızlık?
Zayıfım çok öğretmenim,
Kurtarmak istiyorum.
Zayıfım yok öğretmenim,
Teşekkür istiyorum.
Teşekkür yetmiyor öğretmenim,
Takdir istiyorum.
Ne yapayım?

Sakın “çok çalış” deme öğretmenim.
Ben iki kelimelik emirleri duymuyorum.
Sağır değilim elbette. beynim algılamıyor.
Sevgiye susuzum öğretmenim, ilgiye muhtacım.
İsmimle çağırın öğretmenim,
Başımı okşayın,
Kibarca uyarın öğretmenim,
Sırtımı sıvazlayın.

Doktorlar yetiştirdiniz, avukatlar yetiştirdiniz,
Devlet adamları yetiştirdiniz, öğretmenler yetiştirdiniz.
Beni de yetiştirin öğretmenim. Beni de!
SEVİN ÖĞRETMENİM,
SEVİLİN ÖĞRETMENİM,
SEVİNİN ÖĞRETMENİM!

Bir Öğrenciniz

İrfan Ünübol