Son Ayrılık
Son Ayrılık
Böylemi olacaktı son ayrılığımız
Bir ömür sürecek derken sevdamız
Böylemi bitecekti aşkımız
Bitmez derken sevdamız
Sen son kahveni içerken bana o buruk bakışın
Benim acı acı son çayımı yudumlayışım
Her görüşümde sevgidolu kucaklayışın
Adını sen koydun bu son ayrılığın
Yalnız yürüyorum artık yürüdüğümüz sokaklarda
Yalnız üşüyorüm sonbahar rüzgarlarında
Sevdamızı görüyorum
Bir yelin savurduğu sararmış yaprakda
Savruldum sevdiğim sararmış yapraklar gibi
Henüz ömrümün baharında
Saçlarıma ak düştü yaşlanmadan
Neden ayrıldık ki daha henüz başlamadan
Olur mu bunca zamandan sonra ayrılık
Ey sevdiğim vicdanlar henüz taşlaşmadan
Kırkına varsam yine aklımdasın
Düşünme hiç unuttumu
Bir ömür saklımdasın
Ah yarim acep sen yanımdamısın
Ne varsa hayatta rüya demek
Gideceğimiz yer iki karış toprak
En güzel şey mutlu olmak
Ayrılık demek değil son bulmak
Derken babası dedesi anası halası
Yok sevdiğim bizimkisi dilyarası
Yürekler oldu vicdan karası
Sevdiğim bizimki dil yarası
Deniz koydum ben sevdamızın adını
Sahildeki kuma yazmışız meğer sevdamızı
Bir deli dalga alıp götürdü o deli sevdayı
Sen son ayrılık koydun adını
Bir gece ansızın seyrederken ben mehtabı
Umare Tokak
ayrılık dediğin üçgünlğük yol,
yüregine bir kere düştümü ateş
dillerin bir şey desede
gözlerin ayrılık sevdaını çağlaştırı
yüreğinde………(zurnanın son deliği)