Aşka Yaren

Aşka Yaren
Nur içinde yatsın kalksın aşk
İsterse de yatmasın…Zaten kendi nur
Zaten kendi de toprak, toprak içinde yatsın kalksın
Büyüsün
Dal versin çiçek olsun
Üzüm üzüm salkım şarab
… aşk…sıkı sarılıp kendini
Yürüsün gitsin Nur da neymiş…?
Elinde kimde kaldıysa haram değmemiş öksüzce fener
Işık saçınsın hayatı sönmemiş kıyılara köşelere
Sevgilice bir yol bulsun aşk kucağında nur
Kuşlar konsun cama pencereye kuponsuz
Silme süpürmelerle gitmeyen
Yazılar söze gelsin insana baht diye
Suda durulasın o hayattan
Biröbür hayata koşmaktan terini güneş
Kendi köklerinden yeşeren ormanla nefes açsın
Yazın güneşi, kışın lapa lapa kar
Bulutlarla dolansın havada gökte aşk
Bulduğu her yerde yatsın kalksın aşk
Ve herzaman insan kalbinde konuk
Üşenmez de yaşamayı kim
Kendini ne kadar kabul ederse

Seyfi Karaca