Seni sevdiğim zaman

Seni sevdiğim zaman
içimde parlayan karanlısın
içimde göz gözü görmeyen aydınlıksın
seni düşündüğüm zaman,felçtir kelimelerim
seni sevdiğim zaman
bunu kendime yakıştıramıyorum

sen
su içtiğinde
cayır cayır kavruluşumsun
sen
temmuz ateşinde buz kesilişimsin
sen
gurbetten memlekete bakışım
sen,memleketteki yitikliğimsin

sen
buğday tarlalarının serin uykusu
sen uykularımdaki dehşetsin

adını çağırıyorum bir yıldızdan bir yıldıza
adın öyle zor ki
hatırlamıyorum
seni düşündüğüm zaman
tutukluyum sende
seni sevdiğim zaman
yoksun

bazen bir şiiri yorumlar gibi
yorumluyorum seni
bazen uzun süren bir savaş uğultususun
bütün sözlerin nihâyetinde

vardığım onuncu köysün bazen
bazen,
şehrimi kollayan bir çınar kuytususun
bazen gri bir vedâ sözü
bazen de
bir âmin oluyorsun

aldığım nefesin birazı sensin
okuduğum lânetin birazı sensin
seni düşündüğüm zaman
gidiyor başımdan aklım
seni sevdiğim zaman
korkuyorum

acılar gösterensin baharda gelinciğe
sonbaharda dallardan süzülen içli bir şarkısın
iki gözünün birinden zehir akıyor
diğerinden şiir
bilmem
ellerin şimdi
hangi şehrin ruhunda kokuyor
kim ücralarını satır satır okuyor

sen yok’tan var olan keder
sen yiritirdiğim cevhersin
seni düşündüğüm zaman
bir sarayın penceresinde gamlı bir kuşum
seni sevdiğim zaman
ben yokum

Mustafa Pınarbaşı