Dalarsın

Dalarsın…
Hani olur ya beyazından siyahından yalan derler…
Ve kelimeleri ile yüreğini cız ettirirler…
Bir kelimesin de saklıdır tüm hayalin…
Bir bakışında aynı heyecanla inler kalbin…
Ya gerçektirler çekip giderler yada hayallerin kara sevda kökünden filizlenir yeniden dal dal olur da:
düşüncende geleceğin her bir yaprağını pembeye boyarsın ….
Zıkkımın kökünü içine çekmek gibidir onsuz nefesin dağlar ciğerini…
Günün gecen kavgadadır:olmak yada olmamak girdabında…
Yinede oh dersin, sevdim lan sevdim haykırışların: sıkışıp kalır göğüs kafesine de sen duyarsın…
Ki duyursan da kelimelerini anlarsın: yalnızlığın ilk virajı da aynıdır son virajı da…
Ve nihayetinde yalnızlığından utanırsın
Yalnızlığın her iki noktası arasında gecen zamanına: Utana utana ağlarsın..
Gün gelir, sıyırdın mı ar damarını isyanların: Dudağından kayar tüm ahengi ile ana avrat kükreyişler…
İçli bir türkü mırıldanmak gelir içinden: şöyle kavalı yakan cinsinden….
Özlü bir küfürle yoğurup geçmişini, bir gün beni anlayacak durağında nükseder el pençe duruşların…
Ve silersin rengini kulağınla duyduğun yalanların ve yine baş tacı edip o yalancıyı …
Haydi gel endamında: El sallayacak beklentilerinde,bir hayal kurar yitik ufukların pençesinde
Gitgellerine dalar dalar DALARSINNN…

Kederli Kul