Siirler.Biz

Yalnızlığa Kapıldım

Geçip giden seneler benim asıl tanığım
Yalnızlığa kapıldım insan seli içinde
Kendi dünyamda sanki dört duvara yanığım
Yalnızlığa kapıldım insan seli içinde

Kimsesizlik: Gönlüme en samimi arkadaş
Kimsesizlik: Gözümden usulca dökülen yaş
Kimsesizlik: Ruhumun ikliminde bir savaş
Yalnızlığa kapıldım insan seli içinde

Yoğrulmuşum feleğin bin türlü hilesiyle
Hayatın kederiyle bitmeyen çilesiyle
Kalbimdeki kırığın büyük zelzelesiyle
Yalnızlığa kapıldım insan seli içinde

İbrahim Kuzu

Etiketler:

Yorumlar
  1. umut19841 dedi ki:

    sağol yüreğine sağlık çok güzel yazmışsın