Hayal Gibisin

buz gibiydi gözlerin
ateşten suya düşmüş gibi sönüverdim

güneşe dokunmuş su gibi
denizden kopup da yükselmiştim
yerden çok uzaklarda duruvermiştim
hani içten içe, elimi bir tutsa diye yalvarırken
gerisin geri düşüverdim

buz gibiydi gözlerin
ateşten suya düşmüş gibi sönüverdim

ve şimdi, yüreğime bir mezar kazıyor ellerim
kanayan tırnaklarımla açtığım çukura
bir aşkın naaşını indirmekteyim
kanımda dolaşsın diye o büyük hatıran
bir mezarlık bekçisi gibi bekleyeceğim

buz gibiydi gözlerin
ateşten suya düşmüş gibi sönüverdim

benimle, ama bende çok uzaktasın
bir an önce burada olan
ama şimdi geçmişte kalan zaman gibi
aşılmaz bir duvarın ardındasın
dokunsam kaybolacak hayal gibisin…

İsa Yılmaz