Yalan

Seni özlemediğim
Sevmediğim yalan
Sen, her gece
Kömür karası
Saçlarının göklerinden
Çılgın bir yağmur gibi
Yağıyorsun üstüme
Ve her nefeste
Çoğalıyorsun içimde
Dizlerim titriyor
Yokluğun aklıma gelince
Kangren olmuş artık sevdan
Her yanım kanıyor
Yara bere içinde
Telefonun çalmasını bekliyorum
Aramayacağını bile, bile
Uyumak zor
Uyanmak kolay oluyor
Sensiz tüm sabahlara
Baktığım aynalarda
Seni görüyorum
Gülüşün geliyor aklıma
Ve her sabah
Bin kez yeniden ölüyorum
Meğer hiçbir şey
Çare değilmiş yokluğuna
Oysa kaç pranga eskittim,
Deli sevdamı zincirlediğim
Kaç kere yemin ettim,
Seni unutmak adına.