Ayrılık Ve Ötesi

Çok yalnızım
Seni düşünüyorum
Tüm sesler boşlukta
Sadece sesini
Ben seni özlüyorum
Ne çilem umurumda olan
Ne de öfkem
Bir acı ki
Ne ilaç fayda veriyor ne de merhem
Yalnız
Yalnız sen
Sen olmadan olmuyor
Bazen bir hiç oluyorum
Ve bazen de bir serseri
Ne önemliymişsin meğer
Ne âşıkmışım sana
Ne deli
Ne delinmişim senin bir hasta gibi
Okuduğum şiirler
Dinlediğim her nâme
Onlardan kaçmaya çalışırken
Dolu dolu bana döküyorlar içlerin
Gözlerimi kapatıyorum
Ama
Karanlık bile sana benziyor
Ne olur
Unutayım
Bırakayım seni düşünmeyi
Ne olur
Eski ben olayım
Eski bir serseri
Ayılmak ne mutlu vericiydi oysa
Her şey epey kolay gelmişti bana
Oluruydu her şey
Her şey kendi yoluna
Gülmüştüm
Ama
Ölmüşüm oysa
Ben o gün
O gün ölmüşüm oysa
Buluştuğumuz yer
Ayrıldığımız yer
Son sözlerimizi duyan
Bize kin kusan yer
Seni özlemeyeceğimi umduğum
Seni sevmediğimi sandığım yer
Mezarımmış
Ölümümmüş oysa.

Selahattin Özmen