Masallar mı Gerçek Gerçekler mi Masal ?

Ne zaman hayatı tamamlamaya çalışsam,hep bir yanımın eksik kaldığını farkediyorumBenim hayat masalımın hiçbir zaman sonu gelmediHep yarım kalmış yalanların içinde sıkışıp kaldı yaşanmışlıklarAnlayacağın,benim hiçbir masalımda gökten üç elma düşmedi
 
İçimde bir yerlerde hep kilitli durur hüzün kokulu sarmaşıklarımNe zaman mutluluğun kapısını çalmaya kalksam,kilitleri kırılır hüzün odalarımın ve tüm benliğimi sarmaya başlar zehirli sarmaşıklarMum aleviyle yakılan bir sigaranın dumanında ölen gemiciler gibi,ölür gider ömrümün mutluluk kuşları
biliyorum ait değilim bu düzene,dayatmalara,boyun eğmelereAma hayat izin vermiyor baş kaldırmayaİstesem de, istemesem de hep o dişli çarkların arasında eziliyor hislerimSonra “ben” denilen varlıktan geriye sadece bir beden kalıyor;tüm hisleri körelmiş,bakışları donuklaşmış,her kahkahasında bir gözyaşı saklayan

Sustukça dizlerim kanar olduEvet,kanayan yüreğim değil dizlerimYüreğim kan kaybından öleli çok uzun zaman olduŞimdilerde içimdeki birikmişliği dizlerimden akan kanla kusuyorumArtık tutmuyor dizlerim,yürüyemiyorumhayatın üzerine kendimden emin adımlarımı atamıyorumbelki de bu yüzden olduğum yerde sayıyorum durmadanGelip geçeni izlemekle yetiniyorum sadece,durup kaldığım noktada
 
Yağmur bile yağmaz oldu kurak topraklarımaYürek bahçem kuruyor günden güneHüzün kovan kuşları uçup gitti ömrümden,uzun zaman önce
 
Polyana intiharın eşiğinde nice zamandır;sepetindeki mutluluk oyunlarını tüketti çoktanKırmızı başlıklı kız artık yemek götürmüyor büyük annesine,tüm hayallerini hain kurtlar çaldı Pamuk prenses yüreğini kötü kalpli kraliçeye kaptırdı
 
Çocukluğumda anlatılan masallar hep yalanlar üzerine kuruluymuşAslında bu kötücül düzenin yanında bu masallar birer iyilik meleği kalıyor
 
Yine de ne gariptir ki,hala “iyi ki yaşıyorum” diyebilecek kadar yürekliler de var,bu kötücül düzenin içindeBelki hayatlarının en büyük yalanını söylüyorlardırVe bu yüzden onların masalları hep mutlu bitiyorBen beceremem hiç yalan söylemeyiİşte bu yüzden,benim ömrümün – yalan bile olsa – bir masalı olamadı hiçbir zamanGökten üç elma düştüğünü hiç göremedim ve sanırım hiçbir zaman da göremeyeceğim bu gidişle
 
Hiçbir zaman yağmur yağmayacak kurak topraklarıma benimTanrı,düşen her yağmur damlasında bir melek göndermeyecek benim yüreğime…