Çocukluğum

Dar bir sokakta geçti
Dar çerçeveli,
Dar bir evde…
El bilmezdi kederimizi,
Dilimiz söylemez.
Küçüktük ,
Minicik odamızın
Taze alevlerle yanan
Sobasına üşüşürdük.
İçin için yanar tutuşurduk.
Ve uyurduk.
Bilmediğimiz diyarların
Işıl ışıl caddelerinde, süslü vitrinlerinde
Gezer gezer dururduk.
Uyandık bir gün
O diyarı bulduk
Deniz avucumuzdaydı
Gökyüzü soluğumuzda.
Kederimizi bilmez kimsecikler hala
Ama
Mutluluk
Ne bugünümüzde
Ne yarınımızda…
FİLİZ ÖZKILIÇ