Gece ve Şiir

Gözlerim imgesini yitirmiş
Uçurumlarda aramaya gelir sanmayın
Çelik yelekli heyulanım var, yalandır
Ahşap zamanların argın yüzüne resmimi çizen
Geceyi çelen bakışlı,
İçimde uyuyan esmer bir kadındır

Visale meyli olmayanın gözü yolda mı kalır?
Hâlâ yolların tek bir sesine gebeyim
Acıya meyli olmayanın sancısı zorda mı kalır?
Gam istilasındadır, sarayı ben neyleyim
Belkide ölümle dirilecek
Kutsal bir harabeyim

Ne demiş büyüklerim,
//Onmadık yılın yağmuru harman vakti yağarmış//
Biliyorum, zor bir avuntudur beklediğim
Belki yaşadığım, belki de yaşayamadığım
Kanatlanmadan uçacakmış
Avuçlarımdan palazlanır ilham perisi
Dölünü çiseler gecenin yanağına
Koyu öpüşlerine kandığım
Kaynar bir su sesi
Hüzün aşkla doğarmış

Neyin sabrıdır bu, ey yüreğim?
Gökte yalnızlıkla ağırlanan bir yıldız gibidir
Seni beklediğim

Güneşe küsen gölgelerimle
Eylül güzeli bir yaprağa vurulmuşum
Can atar uçmaya
Neyleyim karanfil kokulu akşamı
Çiy tanesi düşene kadar bekleyeceğim
Yaratanın hikmetinden sual olmaz
Ağırdan alır aldatırmış
Bulutu yaban göklerin ihtişamı

Ramazan Boran