Babacığım O Mübarek Elini Öpeyim ( Şehit Çocuğunun Babalar Günü)

Babacığım O Mübarek Elini Öpeyim.

Öyle bir zamanda bırakıp gittin ki bizi.
Arayıp sormadın bile.
Hayal meyal hatırlıyorum güzel yüzünü.
4-5 yaşlarında var yoktum.
Her kez akşam olunca babasını karşılardı kapılarda.
Ablam la ben camın önünde beklerdik, gelmeyen babamızı.

Anlatırdı çocuklar okulda, babam bize yardım etti.
Beraber ödevlerimizi yaptık, hafta sonu gezmeye gideceğiz.
Ya da babamız bize çok kızdı derlerdi.
Yoktu ki babamız bize kızsın.
Sevemez olmuştum bayramları, seyranları.
Baba olmayınca bir anlamı yok ki.
Sabah erken kalkmaya, güzel giyinmeye, hem saten bir annem vardı el öpülecek.
Olsa idin birde sen.
Her bayramda bir balon isterdim.
Başka da hiçbir şey.

Bak baba karnemi de aldım.
5.sınıfa geçtim hem de takdirle.
Öğretmenim de bir kalem hediye etti.
En güzel, en içten duygularını bu kalemle yazarsın diye. Senden başka kimsem yok ki duygularımı yazacağım.
Anneme ablama zaten söylüyorum.
Her gün şehitliğin önünden geçiyorum okula giderken.
Bu babalar gününde bari gel, hiç olmazsa rüyama.
O mübarek elini öpeyim.

BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN…

16-06-2010
Yılmaz BARITLI