Senin Olayım!

Mehtap,sevgilinin ‘Geldim’ çağrısına verdiği cevapta gizlidir.

Ebedi aşka ulaşmakta sonsuzluk,sadakatın bekasında izlidir.

Birin değil tekin olmaya geldim.

Sapına kadar sen olmaya geldim.

Sonuna kadar senin olmaya geldim.

Hasret yüklü bulutum seninle dolu,

Derdim dermanımdır,elbet dipsiz kuyu.

Sensizlik ne denli zor ki vücudum donuklaşır,

Beynim sönükleşip,her cihet bir ahenkle donakalır.

DNA’mın dizilişi de sen olursun,kaynayan kanım da.

Boşluğun sağımda,emanetin…Emanetim yanımda.

Kalemim kıskanır sevdamın kararlılığını.

Dokunuşların doldurur satır aralığını

Senliliği mi soruyorsun ey sevgili! İşte…

Paha biçilmez bir nimet tükenmez bir hazine.

Bütün dünya birleşse de bitmez,nafile!

Yüreğime ektim seni.Güneşim sen,suyum sen.

Azlık sahasında muhtaç olduğum çokluk sen.

Sen olmaya geldim.Fanilikte kaybolmaya geldim.

Akrep kafeste tutsak,ömrün kabzında bendim.

Allahım birbirimizin fanisi olarak ulaşalım sana.

Senin ateşinle doğdum,ateşinle yoğruldum,

Ateşinle doğrulup ateşinle yok oldum…

Bir aşk verdin ki kalbime senden ona bir zerre.

Tüm dünyayı topla ki olmaz sendeki çehre.

Öyle aşk ki seni de,beni de aldı içine.

Kaybolduk bu uçsuz derya selinde

Yüzmeyi mi bilmiyoruz SEVGİLİ?

Varsın boğulalım ‘buramıza’ kadar.

Ölene kadar senin suyunla dolayım.

Bedenimi,ruhumu seninle doldurayım.

Aşkın ateşini seninle dondurayım…

Ve birgün her şeyimle senin olayım!