Bir zaman vardır…

Şiirlerin bile çekip gittiği bir zaman vardır
konuştuğunda seni dinlemek istemeyen insanların olduğu
ve sözcüklerin hiçbir problemi çözmeye yetmediği
her harfin senin aleyhine şahit bir
hasıma dönüştüğü bir zaman vardır…

Çaresizliğin,umutsuzluğun,yalnızlığın bol
kardeşliğin,dostluğun,paylaşımın ise kıt olduğu
insanın kendi kendinden bile
aynalardan bile kaçmak istediği bir zaman vardır…

Masalların bile çekip gittiği bir zaman vardır
hatırladığında,burnunun direğini sızlatan
hasret içinde yapayalnız bırakan
gülmek isterken seni hüngür hüngür ağlatan
ruhunu cendereye sıkıştırıp
üzen,bunaltan bir zaman vardır…

Hayallerin bile çekip gittiği bir zaman vardır
herkesin derdini söyleyebildiği
senin dilinin kilitlendiği
insanın herkesten gizlendiği
bir tek Allah’ın bildiği bir zaman vardır…

Zamanın bile çekip gittiği bir zaman vardır
zamansızlığın herşeyi unutturduğu
elemi,kederi gözyaşının boğduğu
yastığa,yorgana acıları sardığı
dertlerin uykuya daldığı bir zaman vardır…