Ah! Yalnızlık

Ne güzel, hayatım vardı
Çocuktum, koşuyordum
Sevinçten, coşuyordum
Ah! Ne güzel hayatım vardı

Günler geçti, oldum delikanlı
Çok hareketli, başı dumanlı
Çalışırdım, hummalı hummalı
Ah! Ne güzel hayatım vardı

En sonunda, büyüdük hayata atıldık
Evlendik, çoluk çocuğa katıldık
Ata’yla çocukla, büyük aile olduk
Ah! Ne güzel hayatım vardı

Çalıştık hayatta, emekli olduk
Torun tosun, sahibi olduk
Ev aldık, iskâna yerleştik
Ah! Ne güzel hatım vardı

Birden çekildiler, çevremden
Sanki yalnız kaldım, evrende
Geçmişte kaldı, o devranda
Ah! Başladı hayatımda, yalnızlık

Özler oldum, o günleri ben
Ev gözümde büyüdü, oldu han
Tek yalnız kaldı, ihtiyar iki can
Ah! Bu hayattaki yalnızlık

İdare ettik hanımla, çocukları
Öğrenmeye çalıştık, yokları
Arzu ettik, eşleri dostları
Ah! Bu hayattaki yalnızlık

Eşi kayıp ettik, kaldım yalınız
Artık eş oldu bana, bir yıldız
Ara ki bulasın, gökteki yıldız
Ah! Bana ne çektirir yalnızlık

Aklım gitti ona buna ermiyor
Gözler soğuldu, artık net görmüyor
Çoluk çocuk, hal hatır sormuyor
Ah! Bana ne çektirir yalnızlık

Ah! Ah! Yok ettiler, ata erkil aileyi
Medeniyet diye, başımıza sardılar belayı
Bundan sora, bu halimle oynarım nanayi
Ah! Başımıza getirilen bu yalnızlık

Artık sevemiyorum, yok oldu torunlar
Evlatların işi gücü, büyüdü burunlar
Şehir hayatında, artıkça artı sorunlar
Ah! Başımıza gelen bu yalnızlık

Vücudum katılaştı, oldu ağaç gibi
Eklemler katılaştı, oldu kireç gibi
Yarı tok yaşarım, yarı aç gibi
Ah! Başımıza gelen bu yalnızlık

Bazen dalar gider, uzaklara gözlerim
Bazen çocuklara, kötü gider sözlerim
Bazen tüm akrabayı, birden özlerim
Ah! Başıma neler getirdi yalnızlık

Yalnız yaşaya bilir; yaşlı insan böyle
Açın bakın, İslam kültürünü var mı öyle
Başımıza sardınız, batı kültürünü şöyle
Ah! Yabancı kültürüyle kalan yalnınzık

Akmıyor, gözümde kurumuş gözyaşları
Çiğneyemem, kuru ekmeği, döküldü dişlerim
Yok, oldu başımda, siyah kâküllü saçlarım
Ah! Başkasının kültürüne yenilen yalnızlık

Bu dünyada kim gençse, borazanı öttürür
Geleceği düşünmez, neler neler ettirir
İhtiyarlanınca da, kendi kredisini bitirir
Ah! Geleceği düşünemeyen yalnızlık

Tahsin derki, İslam kültürüyle yaşa
Ömür bitip ihtiyarlık, gelmeden başa
Sabır göster, evlada eşe dosta yoldaşa
Ah! Etme ailenle beraber ol; olmasın yalnızlık

Ankara- 24.09.2010

Tahsin Koç