Gözlerim

Vurgun yemiş gemiler gibi
Yüreğim vurdu yüreğinin kıyısına
Elini uzatsan tekrardan dalacağım aşkına
Hasretten boğulurcasına…
El vermiyorsun elime
Kulak asmıyorsun sözlerime
Görmez oluyorsun
Nasılda çırpındığımı
Tutunabilmek için yüreğine…

Senin ardından aynalarda düşman bana
Ne zaman baksam tanıyamıyorum kendimi
Ben ben değilim gittiğinden beri…
Yolda görenler bu sen değilsin diyerek
Tasdikliyorlar yokluğunda kimlik değiştirdiğimi…
Bakmaya doyamadığın
Görmeden duramadığın yüzüm
Sonbaharında gelişiyle sararıp büründü hüzün rengine
Ellerinden hiç ayırmadığın
Üşüdüğümde avuç içlerinde aşkınla ısıttığın ellerim
Şimdi kaskatı,sanki bir buzdağı
Yaz gününde bile buz kesiliyor her bir yanım…
Fakat bir tek gözlerim hala aynı sevgilim
Olurda bir gün geri gelirsin ümidiyle
Bir tek gözlerimi değiştirmedim
Karşıma çıktığında bakışlarımdan tanırsın beni diye…

Gelir misin?
Gelip karşıma çıktığında
Değişsede yüzümün rengi
Sıcaklığını yitirsede ellerim
Bakıp gözlerimin içine
Tanır mısın beni yine?
Bakıp ela gözlerime
Hiç değişmemişin deyip sarılırmısın özlemle…?

Neslihan Isındere