Yalan Dünya Herşey Bomboş

Dimdik ayakta duruyor şuurlar.
Sendelemeden…
Sekmeden…
Ve sektirmeden hayatı.

Dünya doğru, yalan değil
Ama alıngan…
Yılan gibi yerince.
Hiçbir şey boş değil aslında…
Bardak dolu ağzına kadar.
Damla hesabı ayarında.

Yol kenarı han yeşilaycı.
Hancıyla yolcu beraber bırakmış içkiyi.
Ne mey mest ediyor ne bade;
Varsa yoksa demli çay,
Bir fincan acı kahve.

Ve sonunda günün;
Sürmekteyken atını batıma, yağız delikanlı,
Bir ezgi fısıldıyor rüzgar sarı perçemlerinin altından.
‘Sür gönlünce… Gelip de gitmeyen mi kaldı…’

Halil İbrahim Yılmazer