Sesinle Kalayla Beni

paslandım
sesinle kalayla bedenimi
yüğrük atlar sırtında
şiir yağmuru başlamadan ıslandım
.
düşüncelerim yaprak dökmüş erkenden
toplamaya gel eteklerimi
gül nakışla
izin benden
.
sen yazlarda da üşürsün çocuklar gibi yeşim
paylaşmadın yüreğindekini
izin mürekkepli kağıtta
ben sana gönül toprağın kurakken gelmişim
.
evine götür oyun ebemiz ol bir gece
iki kişilik oyundayız
dönüp dolaş
beni unut bir yerlerde
.
insana biçilir kısa ömür
yarısı kalın kabuklu karpuz
çekirdek düşünce toprağa
defter dürülür
.
saklama esvap sandıklarında ben uyandım
kilitli ağızlarda sakızım
yaşam tatlı uykudur dediler
kandım

Barış Erdoğan Anamur