Aşka Sığındım…

bir ormanın vahşiliği
ve bir okyanusun dinginliğiydi gözlerim/elâlıydı…
kınalı,beyaz bir çift güvercinin kanatlarıydı ellerim
ve dolu dizgin koşan bir kısrağın şahlanışıydı ayaklarım/yaralıydı…
kahrolası tatlı dillerim
ve kırılası ince bellerim/belalıydı…

…

nicesinden geçtim evrilmelerin
ve nicesini yazdı kalemim, benliğimdeki devrimlerin…
kaç mevsimsiz zamanı erteledi bu aciz yüreğim
ve kaç kez, saçlarımdan ördüğüm urganı
kendi ellerimle yağlayıp,
geçirdim incecik boynuma korkusuzca, bilmiyorum…

…

ey aşk!
sularından içtim
yağmurlarında ıslandım
zamansız rüzgârlarında savruldum hoyratça
varlığın, varlığım oldu,
yokluğun, yokluğum…
gün geldi, del eyledin beni
gün geldi, dağlarının doruğuna taşıdın, yücelttin…

…

senin varlığından şüphe olunmaz
senin gazabından sual sorulmaz
sana sığındım,ben nerdeyim? ..

Sevtap Kaya Nurgönül