Aşkın en beyaz rengi

Ayazı vurdu akşamın, yüreğime
sensizim yar!
Hızla tükenen anların sarhoşluğunda
Yitirdik masum bakışlarımızı
Daha fazla kirlenmeden
Sakla beni düşlerine

Seni sevmenin gururuyla okşa
Dağıt saçlarımı
Sana ait ne varsa bedenimde
Dokun…
Öylesine özlem dolu
Öylesine sevdalıyım ki
Hüznümün ardından tütün kokan
Nefesinle yaklaş
Issızlığımın öfkesiyle acıyan yüreğime dokun
Biraz sonra gideceğinin sancısı düşmeden gözlerime
Zamanla savaşırcasına sarıl
Ellerimi ne kadar çok tutarsan o kadar seninim
Çürümüş bir halkanın izleri gibi boynumda hissetmeden
Ayrılığın acısını
Siyah bir perde çekerek gel geceme…
Gecenin kapkara saçları usulca inerken odama
söylenmemiş sözcükler dudaklarımı yakıyor ey yar!

Sırların günahıyla savrulduk
Şimdiden sensiz bir yarının çöküşü başladı
Aşk yorgunu bedenimde…

Hüzzam bir aşktı bizimkisi
Her satırı hüzün dolu bir romanın
Güneşe hasret kapağı gibi
Tütsüsü yakılmış aşkın
Büyüsüne mahkum olmuş
iki sevdalıydık
adına şiirler yazılası
Öyküler anlatılası
Ne birleşebildik
ne de ayrılabildik

Güneşin solmadığı
Mavinin en mavi olduğu
bir zamanda
göğsüne yüzümü sürmeye
Saçlarımı yoluna sermeye geleceğim Yar!

Utangaç bir gecenin koynunda
Acıyan her yanını kıble bilerek
Ölümün eşiğinden dönmüş gibi
Ölümle yaşam arasında sıkışmış gibi,
Cehennemi cennet yaparak
Tanrının kutsadığı aşkımızda ki o bakir haliyle
ve,
Aşkın en beyazıyla
yanındayım yar! ..

(07.10.2011)

Gülseven Aksoy