Camın arkasından Aşk…

Sanırım aşk denilen illet,
Aşkın camındaki yağmur damlalarıdır…
Tutmaya çalışırsan yok olur!
Tutmassan kuruyan bir damla su olur…
Tertemiz camında bembeyaz bir leke bırakır.

Ve biz aşka her zaman,
Camın arkasından bakarız
Bu yüzdenmidir bilinmez kaybımız…
Ama o leke bize büyük kalp sızıları verir.

Hiç bir zaman korkularımızla yüzleşmek istemeyiz
Aşkın o sevgi dolu yağmurlarında ıslanmamak için,
Hep bahaneler üretiriz…
Oysa ki ıslanmak güzeldir sanırım…

Çocukluğumuzun O derin mutluluğumuzu hatırlatır bize
Ve…
Bizi bu günlere getiren o büyük meşekkatli yolları…
Şimdi bize düşen bir görev var sanırım
Ya o pencereden ayrılmayıp korkarak yaşlanacağız,
Yada bahaneleri unutup
Çocuksu hayallerimizi kovalayacağız…
Siz ne dersiniz…

Emrah Erbay