Kaleme Sarılmak
Yüreğimde bir sızı göğüs kafesime bıçak batırılıyorcasına bir acı
Nefesim daralıyor seni düşününce hayalini gözlerimin önüne getirince
Şimdilerde bir avare gibi dolaşıyorum sokaklarda
Seni görürüm diye belkide ama biliyorum kader rastlaşmamızı istemez hiç bir zaman
Geceleri uyumamın tek sebebi var artık rüyamda bile olsa seni görme umudu
Özlemek seni; zor şey dönmeyeceğini bilmek ölüm gibi
GÖzümden yaşlar süzülüyor bazen zamansız yağan yağmurun sesi
Bazense şarkılardan olsa gerek ağlıyorum iki kişilik yalnızlığımıza
Bilir misin bugün bir şiire rastladım beni anlatıyordu halimi
”Sana giden yollar kapalı”
Artık günde iki pakete çıkardım hiç sevmediğin sigarayı
Hiç bir şey avutmuyor senin gidşini
Kalbim ne acılara dayandı nelerden vazgeçtim neleri unuttum senin için
Beni bir başkası için terkettiğin o sabahı bile.
Gülüşün aklıma gelince önce sebepsiz bir sevinç sarar içimi
Sonrası keder sonrası hasret yalnızlık
Sen gündüzlerimin hırsızı gecelerimin katili oldun bir nevi
Anılarımız dolu sokaklarda bu kentten gitmem gerekli
Aramızda bir kaç cadde var aslında
Fakat seni görmem sana dokunmam imkansız.
Sensiz yaşayamam diyemem, ama seninle farklı bir sevinçle yaşardım
Hayatımın her anı huzur mutluluk sen olurdun
Gece senin yanında uyumak sabah seninle uyanmak,
Boş umutlarla düşlediğim hayalim
Bazen yanımda sıkıldım derdin konuşmuyoruz diye
Bilseydin ben o anda gözlerine dalmış doğmamış çocuklarımızı severdim
Ansızın sana sarılırdım sokak köşelerinde
Ayrılacağımızı bildiğimdendi kokunu tenini hissetmek unutmamak içindi.
Kollarımda mutluluğu sardım ben bir zamanlar
Başına sineme yaslardın
Gözlerimin içine bakar asla ayrılmayalım derdin
Bense beni bırakacığını bilirdim o zamanlar
Saat epey geç hayalini kuruyorum bir gece yarısı karanlık odamda
Yüreğime yangınını söndürmek için gözyaşı döküyorum
Yokluğun cehennem ah cennetim saadetim
Kalbimin efendisi nazlı yarim
Görmezden geliyorsun beni, seni seven bu kalbi
İşte ben bu yüzden emeklerime yanarım
Yine başladı nöbetlerim nefes almakta zorlanıyorum
Gücüm kalmadı yavaş yavaş tükeniyorum
Bilmeni isterdim
Ben senin ne gözlerini ne dudaklarını sevdim
Ben içimdeki seni sebepsiz yere bir sonbahar akşamı
Çıldırırcasına intihar gibi geleceğim olmanı isteyerek ölümüm kalımım ol diye sevdim
Sana ağır geldi belki bu yürek
Çok sevdim kendimden bile sakındım seni
Sana ne kadar basit gelsede bu duygularım
Anlamanı umarak karanlıkta yalvarmaktayım tanrıya
Dün yastığımı kokladım kokun vardı üstünde inanamadım
Bir hayaldi galiba ama seni içimde yaşadım
Biliyorum yine çağırırsan geleceğim
Aynı acıları yaşatsanda sevmekten vazgeçmeyeceğim.
Dostlarım bile bana yaptıkların yüzünden nefret besliyor sana
Ben ise hala aşığım
Tek taraflı aşk aptallaştırdı beni iyice
Hayatta vezirken senin yanında piyon oluyordum ne desen evet diyebiliyordum
Bana bir şiir yaz demiştin bense bir anda yazılmaz dedim
Aslında yazardım bakma öyle dediğime
Yazmadım seni anlatacak kelimeleri bulamam diye
Biliyorum bunu asla okumayacaksın ama söylüyorum yinede
Seni özgürlüğümden çok seviyorum.
O kadar aciz ve bir o kadar da gururlu bir şey seni yaşamak.
Ve bir o kadarda yaşama sebebim seni sevmek
Seni sevmek acı şey seni sevmenin ödülü yalnızlık.
Savaş sonrası yıkılmış bir şehir gibiyim
Yaralarımı sarmaya çalışıyorum her gün
Olmuyor bazen yaraları sarsanda izi kalıyor
Yüreğimde öyle bir iz bıraktın ki bu nasıl acı.
Hani bir ara ayrılacaktık çok kavga etmiştik bana senden soğudum demiştin
Geldi mi hatrına o gün ne söylediğim
Ellerimi tutsan sarılsan gözlerime baksan her şey geçecek demiştim
Haklı çıkmıştım ama her sey geçti senin sevginde geçti
Nerden bilebilirdim
Sen benim dünyamın merkezi olmuşken
Ben senin için ufak bir noktaymışım
Kabullenemedim aslında uzaklaşmayalım diye ama her masal bir yere kadarmış
Mutlu bir sonumuz olmadı
Ben başka tarafa gittim sen başka tarafa
Arkandan çok geldim istemedin benden kaçtın
Artık koşmuyorum ardından yalnızca kaçışını izliyorum sevgilim acizliğime ağlıyorum oturmuş
Gerçekler acıtır
Gerçek şu ki sen beni asla sevmedin asla sana sahip olamadım
Ve bir hayalden öteye gidemeyeceksin artık bir fikriyat sadece
Soğuk bir hoşçakal kalacak elimde yalnızca ve gözlerinin hatırası.
22 OCAK 2012
Henüz yorum yapılmamış.