Sevda Yaktı Yandırdı Beni

Sevdanın envai türlüsünü yaşadım,
Sevda değirmenine kovalarla su taşıdım.
Zonkladıkça aşkın iyileşmeyen yarası,
Sevda tırnaklarıyla kaşıdıkça kaşıdım.

Sevda yaktı yandırdı beni narıyla,
Gözlerimi yudum sevda karıyla.
Aşkın gül bahçelerine çit yaptım sevdamı,
Paylaştım üzüntü ve neşemi arıyla.

Sevdalanınca yarama döküldü tuz biber,
Beni kendine aşık eden o yar çok kibar.
Kolay kolay kimseyi beğenmezdim ama,
Aşkın suyuyla çimdirdi beni bu dilber.

Sevda, kuş gibi hafif ve özgür eder insanı,
Öğretip konuşturur en kısa zamanda kuş lisanı.
Yolum karanlık ve çıkmaz sokaklardan çıkmazken
En aydınlık güllü yollardayım ve her ay oldu nisan.
28/05/2007

İbrahim Halil Demir