”Aşk”tan kalan..! !

”Aşk”tan kalan..! !

Bağrımda bir kor yanar
Dilim adını anar
Beni gören dostlarım
Deli divane sanar

Okşamadın başımı
Zehir ettin aşımı
Katlime ferman verip
Döktürdün hep yaşımı

Soldurup güllerimi
Lal ettin dillerimi
Tamda orta yerinden
Kırdın sen bellerimi

Bilmedim suçlarımı
Yoldurdun saçlarımı
Bırak silme çağlasın
Sel olan yaşlarımı

Kışa çevirdin yazım
BÖyleymiş alın yazım
Dertli dertli çalarım
Şimdi kırık şu sazım

Gelme sakın ölüme
Sen attın bu zulüme
Sende muhtaç kalırsın
Birgün benim külüme

DURAK der herşey yalan
Benim açmadan solan
Anladım ki sevgilim
Kedermiş aşk’tan kalan

Durak YİĞİT