Vefasızın Biriydi

En nadide çiçeklerin içinden
Bir gonca güle kapıldın gönül.
Yıllarca yandın, koştun peşinden
Gidiyorum dedi, bırakıp gitti aniden.
Hayırsızın biriydi o!
Harap ettin kendini, boşa yandın gönül…

En zor günlerinde sen vardın
Yılmadın, gençliğini ona adadın.
Bir çift kahve gözler, ipek saçlar,
Güneş gibi yüz, yakan dudaklar.
Yalancının biriydi o!
Hayale kapılıp aldandın gönül…

Saçlarını taradın soğuk rüzgârda, Yanaklarını kuruladın yağan yağmurda,
Yüreğini sarmaladın kuru ayazda,
Şimdi yalnızsın çıkmaz sokaklarda.
Vefasızın biriydi o!
Kıymetini bilmedi, boşa harcandın gönül…

İbrahim Kavas