” Çok Seviyorum”

Birşey mi dedin?
Düş yorgunu yüreğim

-Evet: seviyorum!

-Çok mu?

-Çok seviyorum
Her sabah ona uyanmayı
Her nefeste onu solumayı
Her çiçekte onu koklamayı
Gökyüzünde onu görmeyi
her insanda onu toplamayı yürek yürek
İmgelerimde onu dolaştırmayı

-E sırası mıydı şimdi?
Onu anlatmanın
Hayat acımasız, ben ise yorgunum
Bırak öylece kalsın imgelerin
Varılmaz, dokunulmazmış gibi
Gerçekte de öyle değil mi?
Kendine eziyet edip tüketme
Ağlayıp sızlanmanın bir anlamı yok
Aşkı kim kaybetmiş ki, bulasın
Biz seninle mutluyduk yalnızken
Yoksa ben mi öyle sanıyordum

Şimdi sen kaç zamandır
Bir başıma bırakıp beni
Ufukların ötesine gidiyorsun
Gidiyorsun da
Yaralanıp geri dönüyorsun
Gitme dedim sana
Etme dedim
Çıkar yolun yok dedim
Dinlemedin
Aldın mı şimdi yanıtını
Oh olmuş
İyi olmuş sana, iyi olmuş

-Ne olur söyleme böyle
Sevmiyor seni
Yüreğinden düşürmüş seni deme
Sen böyle dediğinde
Dünyam başıma yıkılıyor
Zifiri bir karanlığa düşüyorum
Korkuyorum
Sözlerinin ayazı yüzümü parçalıyor
Unutmuş deme no olur

-Bak beni dinle yüreğim
O yollarımızı ayırdığından beri
Düşlerimin konuğu değil artık
Hadi sende yüreğim
Sende yok et onu, yok et

Seval Akkuş