Yoktun…

Gün açıyordu yine,
güneşe gebe gece doğuracaktı, doğdu.
düşlerime ket vurulacaktı, oldu.
soyunacaktı mehtap, yalaan.
dün gece yoktu dolunay.
kördüm!

Gördüm;
kızılca kıyamet koptu sabahlarımda
hani ki yoktu yanımda sevgili
kanımdan çekildi al
sunuldu sal
yenildim!

Deliydim evet;
çılgına döndüm, dağlara vurdum, yollara sordum
saydım, sövdüm, doldum, patlayacağım
çocuklardan utanmasam ağlayacağım
gölgemde yoktun.
korktum!

Koptum;
kopacak yerde tutmadı düğüm
boğum boğum acıları yutkundum
zehrin suyumdu içtiğim bilmeden
tek neden yokluğun
çöktüm!

Çoktun aslında;
daha dün gece yıldızlar kadar
yağmurlar yağar sen sanıyordum
damlalar var ya, ben sayıyordum sen diye
sev diye, yalvarıyordum tanrıya
hani ya ölümdü?
öldüm!

Mehmet Kesici