İsyan çığlığında kokun..,

Yaklaş…
şimdi hissediyorum ismimle yanmış nefesini
isyan çığlığında kokunu
teninin kor ateşlerde ki rengini..

Zaman, önemini yitirmiş avuçlarının terinde
yaklaşan fısıltıları duyamayacak kadar çoşkulu
Odaya sinmiş zaferin sarhoşluğunda gün,
akşamın loşluğuna selam dururken,
aydınlığın son ışıltıları parlıyor gözlerinde..

Susmuş odadaki tüm nesneler..
Saçlarının tenime değişinde ki inanılmaz sarhoşlukla,
ellerin kenetleniyor avuçlarıma..
teninde ki ateş tutuşturuyor özlemimi.
Sevgiyle kapanırken gözlerim mutluluğa,
nefesin dolanıyor en ücralarda…

Hadi,acını değdir acıma
ateşin ateşimle soluklansın..
Beklemekse bu anı çok bekledik
Başka tenlerin günahıyla avunmadık..
Ben, yok olmadan sensiz
seninle yok olmanın telaşındayım…

09.03.2012

Gülseven Aksoy