Bir Adam

Bir adam;
Karanlık sokakları, hızlı hızlı adımlıyor,
Bir an önce kurtulmak istercesine,
Kaçarcasına bu şehirden ve sevgiliden,
Eski sevgiliden, terk edip gidenden,
Bilmediği, sokaklara yöneliyor,
Sevgilinin kokusunun sinmediği,
Hatırlanmadığı yerlerden kaçıyor…..
Gözlerinde biriken yaşlar,
Cam kırıkları gibi canını yakıyor,
Dayanamıyor acısına, sancısına,
Yağmurlara dönüşüyor gözlerinde,
Ağlıyor çocuk gibi hıçkıra hıçkıra,
Bir adam;
Yıkılmışlığın kenarında bekliyor,
Bu gece diye haykırıyor yıldızlara,
Bu gece ağlayacağım sadece sevgiliye,
Yarın O geçmişine pişmanlıkla bakarken,
Bu gece yaşadığımı, her gece yaşarken gizli gizli,
Ben hayatı seviyor olacağım yada kendimi,
Ama yarın yok, olmayacak pişmanlık ve sen
Diye haykırışlarını da bitiren Adam,
Cebinden bir kağıt parçası çıkarıp,
Son defa diyor, senin için son defa,
Bundan sonra sen olmayacaksan,
Diye mırıldanarak açtı kağıdı,
“SON DEFA SEVGİLİYE” diyordu kağıtta,
Son defa okuyacağım bunu sana,
Sana yazılmışların sonunu en sonunda,
Ve yarın sabah hatırlamayacağım seni,
Bu gece sevecek kimse kalmadı aşk adına,
Yarın sabah dudaklarımda geçmiş sözler;
“Sevecek hiç bir şey kalmadığında,
Sıra kendine gelmiştir sevmek için”