Dinle İçimin Hüznü

Hiç sevmediğimden dem vurmuşsun mektubunda,
Sevemem zannetmişin.
İlahi,çok güldüm okuyunca.
Ey içimin hüzün kokan yanı,
Unuttun mu mektuplarını?
Sana bunları yazdıran hangi aşktı satırlarca?

Sevemezsin,sevdiğine inanmam demişsin
Halbuki en iyi sen bilirsin,
Gözlerini çektiğinde benden
Nasılda sızlardı yüreğim derinden.

Sevmeden sevilmek demişsin,
Üzüldüm.
Ben ki sevmesem
Tutulduğunda bin bir derde
Yaslayabilir miydin başını huzurla göğsüme?

Boşuna bana ağlama demişsin,
Bak şimdi incittin.
Sen değil miydin bu aşkın ayrılığını icat eden?
Ben değil miydim ellerin buram buram ihanet koktuğu halde
Her bir zerrene yayılan bu kiri
Gözyaşlarıyla temize çeken?

O yüzden sevmeyi bilmez derken bir kez daha düşün,ey içimin hüznü.
Sen ki,iki yüreği tutmayı başaramamışken bir arada
Beni kime sorsan,aşkın kelime anlamı olarak gösterir lugatlarda…

Neslihan Isındere