Kim Bilir Ne Diye

kim bilir ne diye
gömülmüştür göbeğim
bilinesi de değil

kucağında yeri vardır hep
bağrındaki sıcaklığa
ağladığımızda gözü yaşlı
doludizgin geçen günlerde kalan

dağarcığımda sevgin sıcaklığı
sarılışlarındaki ana kokun
gülücüğünden bir an
sıyrılıp kalmış öyle

ağlasam mı dağlasam mı
bilemiyorum
üşüyorum şimdi
mayısın ikinci pazarında
akşamdan kalmış sağanağın ıslaklığı

sensiz kalışımdan beri
seme gibiyim hep
güldüğümün de aslı yok
ağladığımın da

tadı tuzu kalmadı dünyanın
sensizliğine bürününce
gülüşün kalmış özünde
kara çocuğunun
130512denizli

Ozan Efe