Ey aşk

Ey aşk;
Geldiysen eğer gönül kıpımı çalmadan gir içeri,
Sen gittin diye kurudu gönül pınarlarım, umutlarım
Ne aşa meyleder gönlüm ne de suya
Zaman çare mi ki mutsuzluğa, umutsuzluğa
Çektiğim acılar kadar umutlarım
Yaşayacağım aşkta acılarıma karşılık olacaksa eğer
Alacaklıyım senden, kurtulamazsın benden
Eyyyy gönlüme yer eden,
Her nefeste adını zikrettiğim dilber.
Ey varlığıyla beni benden uzaklaştıran
Sen benden de derindesin, meşk edip uçalım gayri.
Ey aşk söyle bana sen mi geldin?
Yârin kokusunu getiren meltemde senin ayak izlerin.
Camıma damlayan mehtap gibisin,
Kaç gece diledim penceremden içeriye sızmanı,
Umutla beklenip hiç gelmeyen gibisin.
Şimdi aşk bu sen değilsen, gelme artık dünyama,
Son tahlilde umutlarım, dualarım,
Bir tek dilekim var, sen ol yeter.

Osman Karakaya