SEN’siz…

Sen hiç bilemeyeceksin ki sensiz kalmayı
Sensiz uykuları ben anlatayım sana
Sen bilemeyeceksin ki hiç güneş sensiz nasıl doğar
bilemeyeceksin karanfil sensiz nasıl kokar
bana anlatma şimdi yıldızları, geceyi anlatma geceler benim
sen bilemeyeceksin ki sensiz bir kalp atışını
kalbin hiç sensiz atmayacak ki
yeşil bir tepede pamukdan bulutlar başucumda
gürgen kokuyor toprak, çam ağaçları sakızlanmış
sürgünler taze, yapraklar yeşile yeni çalmış
bana uykuları anlatma, yokluklar benim
sen hiç bilemeyeceksin ki sensiz uyanmayı
bana ateşi anlatma yüreğim alevlerde iken
avuçlarımda küçücük hayaller dilimde bir sevda türküsü
gün ağarmaya yeni yüz tutmuş gözlerim pencerede daha
akılda sen fikirde sen yürekte sen
yorgun adımlarımla yürüyorum caddeler sen sokaklar sen
bana sensizliği anlatma, sen hiç sensiz olamayacaksın ki
geçer diyorlar herşey, unutursun diyorlar
gülümsüyorum yalan bir tebessümle
hayalde sen, düşte sen, kara saçlarında bir ömür,
yollar uzun, yıllar sensiz
her türküde adın var biraz, türküler sessiz…
sen bilemeyeceksin ki hiç sensizliği
akıl sende, yürek sende, ellerim sensiz…

Fatih Çıtak