Gözyaşımdan Pınarlar

Dermansız kalbimde çağlayan, gözyaşımdan pınarlar,
Aşk ateşiyle yanan, gönül penceremi kınarlar,
Fırtınalı ömrümde aşk-ı hasretimi sınarlar,
Her aşıkta Ferhat’la Mecnunu, boş yere ararlar.

Aşkın çilesi mi dolar? Yad-ı gurbet ellerinde,
Ağlayan gönlümde esen, ılık hasret yellerinde,
Kavuşmak yok! Şu kısa ömr-ü hayatın sellerinde,
Neyleyeyim dünyayı, aşktan yoksun emellerinde.

Dellenme ey deli gönül! Yar’i can’ın az ötende,
Gerçek vuslat, sonsuzlukta ise, durmaz can! Şu tende,
Kalmadı hiç mecalim! Aşk-ı gönlüm yine de sende,
Kavuşmak hayal! Aşk ateşi ancak, ruh-u bedende.

Yüce Rabbim bu aşk ateşini dağlar gibi vermiş,
Aşk ateşinde pişen ham gönüller, pir olup ermiş,
Aşk-ı ilahi uğrunda, ne dertlere göğüs germiş,
Aşk-ı beşer, ilahi aşkla, nefsini yere sermiş.

Aşkın derdi ile yanan gönüller, hiç durmaz ağlar,
Deli divane olup gönlü, aşk ateşiyle bağlar,
Mekanı olur artık, uçsuz bucaksız yüce dağlar,
Huzuru ancak ilahi aşk ile gönlünde sağlar.