,,,,Sabahın İlk Işıklarıyla Dön

Uzaklardan baktım hep mutluluğa,
Hayallerim rüzgar oldu da gitti,
Bekledim yağmurlarla dönersin diye,
Bütün ümitlerim döndü,senin için kıbleye,

Yetim çocuklar misali kimsesiz,
Sobası tütmeyen evler gibi viran,
Issız ve derin kuytular kadar soğuk,
Buz gibi bedenimde yanıyor aşkının ateşi.

Allah aşkına rüyalarıma bari gir,
Seninle rüyalarımda bari güleyim,
Bir türlü gerçekleşmiyor bu vuslat,
Nedense bir kez dinmedi bu hasret,

Ne olur sabahın ilk ışıklarıyla dön,
Baharı müjdeleyen kardelenler gibi gel,
Razıyım istediğin gibi sayıp da,söylemene,
Yeter ki mutsuz bırakma beni, böyle gene,

Veysel Çakır