Kayıp…

Dalar bir anda zaman
Gözün yaş kızılına çalar
Ve el gevşer ve bardak düşer
İçindeki ab-ı hayat savrulur
Bardak bin parçaya bölünür
Tüm kayıplar sıraya dizilir
Elleriyle bin anı gözlerine çizilir
Minicik bir kayıp
Hayata atılan bir çelme gibidir
Herşey durur
Gece işlemez gün gelmez olur
Ve içine çeken kuyunun dibidir
Tek tek batar cam kırıkları
Birgün küçücük olduğunu hatırlarsın
Tam o salınırken usunda
Büyür aşkla yanarsın
Aşk da neymiş derken
Ellerine düşer “acı bana’ diye yalvarırsın
Ne bir acıyan çıkar karşına
Ne de sen gibi seven
Elinde patır patır bir kalp
Durmaksızın tenini döven
Karşılıksız sevmek istersin
Ki annedir karşılıksız seven
O bile yalan
Herkes çocuğu da sevsin ister
Ah ulan bardak sen bile bana küstün de
Vurdun kendini yere
Ne aşk kaldı ne sevgi ne arzu
Sadece yalnızlığım düşürdü beni dillere…

Aslı27513…

Aslı Demirel