”-Yapraklar…! ”

yapraklar,
ağacın duasıydı dallarında
yeşilin tonlarınca…
uzanırlardı,
güneşin ışıklarına
hiç düşmeyecekmiş sanısıyla…

yapraklar,
hüznün duasıydı sonbaharda
sarının tonlarınca…
sallanırlardı,
toprağın karanlığına
hep düşecekmiş sanısıyla….

yapraklar,
göğün aşkıyla da..
yerin aşkıyla da…
yaşarlardı,
yaşamın tonlarınca…!

Fikret Turhan-Yalova,
19.11.2013