Yaşar KEMAL’imize SAYGIMLA

70’li yılların başıydı
şiirlerini, röportajlarını,
kitaplarını okumaya
doyamadığım…
İnce Memed’iyle
Çukurova’sında bulutlara karıştığım
Yaşar Kemal’i
tanıma fırsatını yakalamıştım…
o kadar insan canlısıydı ki
çobanlar ile meraları
garipler ile mezarları
deliler ile olmazları yaşamaktaydı…
adisyonist olarak çalıştığım
Yalova Termal Kaplıcaları
O’nu konuk etmekten çok mutluydu
lakin aramızda doğan dostluk
kelimelere sığmazdı….
masamdan kalkıp yanına gitmeden
yemeğine başlamaz,
omuzlarıma kadar uzun olan
saçlarımı okşar
sohbetlerimizi yapar
beni konuklarınla tanıştırırdı…
tüm eserlerini imzalamış
alamadıklarımı da
bana yollamıştı…
ben bir emekçi çocuğuydum
O da bir emekçi babası…
hiç üzülme sevgili
Yaşar Kemal
biz çocukların seni
UNUTMAYACAĞIZ….

Fikret Turhan-Yalova,
28.02.2015